اودتنینگ جمشیدگه مکتوبی
روماندن پرچه
یازووچی: صادق هدایت
الفبا اۉگیرووچی: محمد حسن تۉلقین
عزیزیم جمشید
حاضر قنچهلیک یالغیز اېکنلیگیمنی بیلسنگ اېدی. بو یالغیزلیک قلبیمنی توب - توبیگچه کېمیریب تشلهدی. سېن بیلن بیر- ایکّی آغیز گپلشیش ایلینجیده قۉلیمگه قلم آلدیم. مقابلمدهگی آچیق دېرَزهدن دماغیمگه کشتان گُلی نینگ ایسی ارهلش سېنینگ بۉیینگ اوریلدی. تشقریده دېنگیز نیمهنی دیر ایتالمهگندهی بېتینیم شاووللهیدی. یورهگیمده خواطر- توزوک میسن.
نظریمده کونلر عموماً اۉتمهیاتگندهی، همه نرسه اۉز جاییده معلق تۉختهب قالگندهی. بیلسنگ سېنی جوده ساغینگنمن.
هر کونی اېرتهلب اېشیگیم آلدیدهگی پُسته قوتیسیگه شاشیلهمن. سېندن بیرار خط خبر بارمیکن دېب. حتا کېچهلری حویلی اېشیگینی آچیق قالدیرهمن. سېندن درَک کېلتیرگنلر کیریب اۉتسین دېب. اما سېندن نه نام بار، نه نشان. کوتسه کۉزی قارهیهدی دېب اۉیلرسن بلکه. بۉلدی - ده اېندی کېله قالسنگ - چی.
هر ایکّی گپینگده اېسلهیدیگه نینگ، بالهلرچه قوونهب اۉتلاقده اۉینشگنلرینگ ایتیمیز چرلی نینگ اۉلگنیگه هم ایکّی آی بۉلدی. اونی آرقه چارباغدهگی قویاش نینگ تۉلیب باتیشینی تماشا قیلیب اۉتیرهدیگن تاشلی سَکهمېکهمیز آلدیگه اعزازلب کۉمدیم. اېسینگدهمی اۉشنده قویاش بیزدن اویهلگنیدنمی یا صحبتیمیزگه قولاق سالگنیدن خجالت چېکّهنیدنمی راسه قیزریب کېتردی. هر سفر شو سَکهمېکهده اۉتیرگنیمده اۉشه شیرین خاطرهلر یادیمگه قویولیب کېلهورهدی. یۉق مېن ییغلمهیمن. خورسند هم بۉلمهیمن. فقط سېنینگ قَیتیب کېلیشینگنی کوتهمن خلاص.
ایکّینچی قبتدهگی «سریق» خانه بارکو، سېن یخشی کۉرهدیگنچی - اۉشهنی حاضر ختایلیک طلبه اجارهگه آلگن. کۉز اۉنگیمده نمایان بۉلیب تورگن بو تحقیرلنگن خانهدن راستی قۉرقهمن.
مېن دایم سېنی اېسلب «گرگوری» والسیگه توشهمن. کولگولی تویولهیاتگن دیر. هه، تاپدینگ شېریگیم یۉق، اما مېن خیالن قۉللریم بیلن سېنی توتگندهی بۉلهمن.
کېچه هلن بیلن لوکزامبورگ باغینی ایلندیک. اېسینگدهمی، اوزون سۉقماق بۉیلب تیزیلگن قطار قهیینلر ایکّیمیزنی قویاش تفتیدن اسرهگندېک باشیمیز اوزره قۉللرینی قاووشتیریب تورردی. حاضر هم خودّی اۉشندهی. سېن باغ اۉرتهسیدهگی یېتّی- سکّیز یاشلر آرهسیدهگی بالهکهی نینگ جیلمهییب تورگن هیکلینی، اونینگ اطرافیدهگی گله -گله کبوترلرنی، قویاشدن رنگ آلیب کمهلکدېک تاولنگن فوارهلرنی یخشی کۉرردینگ. اۉشنده مېندن: «نیمهگه بو کبوترلر عینِ شو یېرده تۉپلنهدی بیلهسنمی؟ اولر اوزاق - اوزاق یېرلردن اوچیب کېلیب، بیر- بیرلری بیلن شو یېرده تنیشهدی، سېویشیب، بخت لذتیدن بوتون بارلیقنی اونوتهدی»،-دېگندینگ. اگر بیلسنگ مېن هم سېنی بیرینچی مرته عینِ شو یېرده کۉرگندیم…
بیز ویلس اۉرمانیده توشگن رسم دېواریمده آسیغلیق تورهدی. سېنینگ رسمینگگه نگاه تشلهگن پیتیم دلیم تسکین تاپهدی. اۉزیمگه اۉزیم: «یۉق بو رسم مېنی الدهمهیدی»،-دېیمن. لېکن افسوس بیلمهیمن. سېن هم شو فکردهمیسن یاکه یۉق…
سېن توغیلگن کونیمگه ساوغه قیلگن کۉز آینهگیم سینگن اۉشه کېچهدن بېری قلبیم کوتیلمهگن حادثهدن درَک بېرهیپتی. بیر- بیریمیزنی آخرگی مرته کۉرگن، مېنگه آنگلیاگه کېتهیاتگن لیگینگنی ایتگن اۉشه کونی قلبیم سېنی جوده اوزاقلرگه کېتهیاتگن لیگینگنی، هېچ قچان بیر- بیریمیزنی قَیته کۉرالمسلیگیمیزنی، سېنی نیمه قیلیب بۉلسه هم تۉختهتیب قالیشیم کېرهکلیگینی ایتگن اېدی. نېگه شوندهی قیلمهدیم - ه؟ بو قییناقلر ایچ - اېتیمنی یېب قۉیدی - کو.
قۉی اېندی. اۉتگن نرسه اۉتیب کېتدی. اگر سېنگه قۉپال خط یازگن بۉلسم، بونی ساغینچیم اینجیقلیگیگه یۉییب قۉیه قال. سېنی آغیر احوالگه سالگن بۉلسم مېنی معذر توت. عیب مېنده.
خطیمنی اۉقیب اولگورمهی، پرچه - پرچه قیلیب تشلهیسن شوندهیمی، جیممی؟
تۉغری قیلهسن. بلکه لندنده بهدولت بیر حورلقانی اوچرهتگن دیرسن. اېندی مېنینگ سېنگه کېرهگیم یۉق. آه! بو دنیالرگه سیغمهی کېتهیاتگنلیگیمنی بیلسنگ اېدی. بېچاره وجودیم الّهقچان ادای تمام بۉلگن. صورتیم بوت بۉلسهده، سيرهتیم ویران…
مېن پاریس یکشنبه کونی ساعت ۸:۳۵ ده پاېزدگه مینیب کالېگه، سېن اۉتگن جایگه بارهمن. بېکتدن ماوی رنگ دېنگیز نینگ میین شمالی یوزلریمنی آهسته سیلهب کوتیب آلهدی. اخيری کېلدینگمی دېیدی. اۉشه پیت آلیس عمانلر بغریدن ساحلنی کۉریش ایلینجیده آشیققن تۉلقینلر بار کوچی بیلن بههیبت تاشلرگه اوریلیب چیل- چیل بۉلیب توشهدی. امیدلری سرابگه ایلنگنیدن افسوس چېکهدی. زارلنیب آیاقلریم آستیگه تیز چۉکهدی. سۉنگگی بار اېوریلیب آرتگه قرهیمن… الوداع دېیمن. الوداع ساغینچ نینگ اونمهگن چېچکلری. الوداع.